Het verraad van de voorstelling

Roeland Tweelinckx stelt zich vragen naar de zinvolheid van vastgelegde betekenissen. Hij plaatst de realiteit in een nieuw, ander, kader en het kader in een nieuwe, andere, realiteit. Zijn werken lijken soms transparant, zijn subtiel, rank, misleidend direct; precies, onzichtbaar-zichtbaar-aanwezig-afwezig en staan open voor alle mogelijke interpretaties van de toeschouwer. Maar let wel dat de verwijzing naar elk herkenbaar object, een referentie naar en binnen de realiteit is, en dus ook veranderlijk en verraderlijk is aan de idee van de kunst en kunstenaar.
Tweelinckx is subtiel en verhoudt zich tot elke nieuwe situatie en ruimte, heel vaak op een humoristische wijze, maar evengoed verscholen, tegendraads en onzichtbaar voor de niet oplettende bezoeker. Wees waakzaam als je naar zijn presentaties gaat en wees ook bijzonder alert bij het bekijken en ontdekken van deze publicatie. Niets is wat het lijkt, een huis is geen huis en een huis is geen huis.
Bovenstaande titel verwijst naar René Magritte. Door ons telkens te bevragen en op het verkeerde been te zetten, dwong Magritte al begin 20ste eeuw ons over kunst na te denken. Onze eigen denkbeelden zijn namelijk veel te nauw en stram. Het idee kan slechts in onze geest bestaan.
Maar zoals het in principe niet moeilijk is om Magrittes werk te begrijpen is het ook voor Tweelinckx’s werk niet moeilijk om je erin te verplaatsen. Probleem is echter dat dit niet lukt want het valt namelijk niet te begrijpen. Tweelinckx heeft misschien onbewust wel op biogeografisch wijze de overtuiging van René Magritte geërfd om als kunstenaar de realiteit te moeten uitdagen en in een ander perspectief te plaatsen met een overtuigd geloof in de mogelijkheid om een nieuwe wereld te construeren.
Roeland Tweelinckx brengt verwarring teweeg, staat op gespannen voet met ‘betekenis’. Hij houdt van het mysterieuze; zoeken naar antwoorden heeft geen zin. Zijn werken parasiteren en persifleren.
De vergelijking met Magritte kan uiteraard niet voor de hele lijn worden aangehaald, maar bewonderingswaardig en eigenzinnig verheerlijkt ook Roeland Tweelinckx de niet-betekenis, vanuit het (misschien dus wel, surrealistische) standpunt dat betekenissen niet zo evident zijn als we wel menen.

Frederik Vergaert

Tekst _ 2015 _ NL _ voorwoord Boek ROELAND TWEELINCKX